‘Mijn vader woont twee jaar in Beyt Essalam. Samen met mijn zusje en twee broers hebben we de taken verdeeld om mijn vader te bezoeken. In ieder geval komt een van ons elke dag om hem te zien. We nemen hem mee naar buiten. Naar de Turkse supermarkt, samen boodschappen doen. Op tien minuten lopen is er een markt tegenover Albert Heijn. Dat vindt hij leuk. Mijn broer komt hem scheren en we nemen hem meer naar de kapper. Verder zijn er veel leuke groene plekjes in de omgeving waar hij naar toe kan. Daar vrolijkt hij van op.’ ‘Wat wij belangrijk vinden is dat hij actief blijft en in zijn cultuur blijft. Naarmate je ouder wordt ga je steeds meer terug naar vroeger. Dus is het eten belangrijk en dat hij Marokkaans kan spreken. Vroeger sprak hij Spaans, Frans en Arabisch. Dat is hij al vergeten. We zien dat hij achteruit gaat. De omgeving waar hij verblijft is voor hem heel erg belangrijk. Ik hoop dat andere mantelzorgers het bestaan van deze locatie ook ontdekken. We zijn echt blij en tevreden dat hij hier is. Via mijn zusje, die maatschappelijk werker is, zijn wij achter het bestaan van Beyt Essalam gekomen. Het personeel is zo lief voor de bewoners. Je voelt de liefde. Ik hoor dat van meer bewoners. Ik omschrijf het als een hechte familie, ook al kennen ze elkaar niet. Beyt Essalam is een echte aanrader.’ De naam van de mantelzorger is bekend bij de zorgcoördinator/locatiemanager Hakima Abraymi.

Het mooiste is om te zien hoe personen zich ontwikkelen
”Sinds 2019 werkt MOB/Internos Thuiszorg samen met Transparant Training en Projecten (Trainingen met subsidie | Transparant Training & Projecten) voor het organiseren van trainingen binnen de organisatie. De oprichter van TTP, Serge Willemstein, vertelt vanaf de locatie waar zijn bedrijf is gevestigd in Heerjansdam over de trainingen die gegeven worden. “De locatie is perfect om helemaal los te komen van de dagelijkse werkzaamheden. Het is een rustige, groene en landelijke omgeving vlakbij de oude Maas. Je kunt hier inspannend en ontspannend bezig zijn om te werken aan het doel waarvoor je bij ons een cursus volgt. Uiteraard worden er ook cursussen geven op de werkvloer, maar hier waan je je in het buitenland. Dat is ook het adres waar wij gevestigd zijn Het Buitenland 1. De groep cursisten kan kiezen waar zij de cursus willen volgen.”

De start
“Vanuit inspiratie en vernieuwing heb ik mijn bedrijf opgezet. Met onder andere mijn zorgachtergrond en als docent Nederlands, heb ik mijn kennis en ervaring gebruikt om trainingen te bedenken. Twee jaar geleden zijn we bij MOB op de Graaf Florisstraat begonnen om trainingen voor leidinggevenden te organiseren. Vragen als wie ben je, hoe wil je zijn, heb je zicht op je financiën en hoe houd je je personeel gemotiveerd. In de vorm van casuïstiek gaan de deelnemers met bepaalde onderwerpen aan de slag. Via een gezamenlijk plan werken we aan en kijken we naar de sterkte en zwakte analyse. Om vervolgens te kijken hoe je dat wilt bereiken. De leidinggevenden en de directie waren zeer tevreden over de gegeven trainingen in Rotterdam, daardoor zijn wij ook trainingen in Dordrecht gaan geven.”

De trainingen
“Samen met HR en de  teamcoördinatoren kijken we waar de trainingsbehoefte ligt. De praktische cultuur van MOB/Internos spreekt aan, hierdoor kunnen mensen ook groeien. Op deze manier kunnen we maatwerk leveren. De coördinator geeft aan waar behoefte aan is, zo ontstaat er geen mismatch en kunnen we effectiever en doelgericht te werk gaan. We geven diverse trainingen op het gebied van bijvoorbeeld ongewenst gedrag, agressie trainingen, persoonlijke ontwikkeling, stress, weerstand en ziektebeelden herkennen.”

Interactief
“De trainingen zijn interactief. Dus niet alleen luisteren naar wat de trainer vertelt, maar vooral zelf aan de slag gaan. Wij hebben trainers in dienst die vanuit ervaring hun specifieke kennis naar de cursisten uitstralen. De trainingen zijn zodanig opgesteld dat ze aansluiten op de dagelijkse praktijk. We willen de cursisten stimuleren en motiveren, zodat reeds bestaande kennis verweven is met de cursus. Zo wordt het praktisch en staat het heel dichtbij de cursist.”

Thema’s
“We hebben ook thema’s zoals seksuele intimidatie en agressie, communicatie binnen teams, personeelsontwikkeling. Breed geformuleerd is dat het vergroten van sociale, communicatie- en taalvaardigheden. Door een goede afstemming met MOB/Internos maken we unieke maatwerk trajecten. Wanneer er fricties in een team zijn en het niet zo lekker loopt, dan kunnen we meedenken om een op maat gemaakte training te geven.  We brengen de problemen in beeld waar de cursisten tegenaan lopen. Hierbij willen we teambuilding creëren waardoor men tevreden en gedreven is om te kijken hoe het beter kan.”

Terugkombijeenkomsten
“Inmiddels hebben we  goed zicht op wat er speelt binnen de organisatie. Bij de terugkombijeenkomsten vragen we aan de coördinatoren hoe zij  het geleerde hebben toegepast en welke uitwerking dat heeft gehad. Hoe staan zij er nu zelf in en tot welke inzichten zijn zij gekomen. Vaak krijgen we mooie antwoorden. Het is dan fijn om te zien hoe het weer samenkomt en daar waar mogelijk oplossingen aan te bieden.”

Na de cursus
De cursisten hebben de training gehad en zijn terug in het leven van alle dag, de energie ebt weg. En dan?
“Uitgangspunt en focus is dat cursisten handvatten krijgen om pro-actief door te zetten en door te ontwikkelen. We zijn erop uit dat mensen zelfstandig en professioneel op eigen benen staan. De kern van onze trainingen en coaching is dat de interventie dus tijdelijk is. Het mooiste is om te zien hoe personen zich ontwikkelen. We hebben wel wat “hulplijntjes”.  Zo kunnen ze mij altijd e-mailen of bellen als ze ergens tegenaan lopen. Het kan ze net die zet in de rug geven om het beste uit hunzelf te halen. We adviseren ook altijd dat cursisten mensen in de nabije  omgeving opzoeken die ze kunnen stimuleren. We hebben de KIART-methode ontwikkelt die als geheugensteun kan dienen, zodat het niet allemaal in een keer wegzakt.
KIART staat voor Keuzes maken, Initiatief nemen, Acties (in gang zetten), Resultaat (wat heeft het opgeleverd/hoe voel ik mij, Transparant (ben je eerlijk naar jezelf gebleven).

Op deze manier kan hetgeen de cursisten geleerd hebben, een bijdrage vormen tot een betere bewustwording. Een mooi voorbeeld van ontwikkeling gaat over een medewerker die binnen de organisatie carrière maakt. Daar komen best wel onzekerheden bij, waardoor twijfel de overhand kan nemen. Door een korte interventie ziet deze dame het nu helemaal zitten en ben ik ervan overtuigd dat ze MOB/Internos een nieuwe impuls gaat geven.”

Op 24 juni 2021 hebben Serge Willemstein en Jacco Lamper (directeur) afgesproken dat de huidige werkwijze wordt geformaliseerd. Het is bedoeld om nog sneller te kunnen schakelen op de ontwikkelingen bij de overheid.

‘Het is het uitspreken van de onderlinge waardering. Ik ben ervan overtuigd dat we daardoor nog beter voorbereid zijn op de ontwikkelingen en de medewerkers nog beter kunnen toerusten voor hun taken.’

In gesprek met Thomas van der Veen, 26 jaar, maatschappelijk werker (WMO) bij MOB in Amsterdam-Amstelland

Gevoelens uitspreken, zorgt voor opluchting.

Wie is Thomas van der Veen?

Een sociaal dier zo kun je mij wel omschrijven. Ik ken mijn vrienden al sinds de middelbare school. We spreken elkaar vaak, nu in de corona tijd vaak via “discord”. Dit is een online platform waarop je lekker met elkaar kunt kletsen. Gewoon met een koptelefoon op een ontbijtje maken en kijken wie er online is. We spreken elkaar vaak gedurende de dag terwijl dit voor corona toch meer ‘s-avonds was. Ik ben opgegroeid in Almere-Stad, ik vond het daar heel leuk. Een combinatie van stad en natuur, er is echt over nagedacht door stedenbouwkundigen: Wist je dat ongeacht waar je staat in Almere je iets groens moet kunnen zien, al zijn het maar een paar struikjes.

Het is als een steen die je in het water gooit en daar cirkels achterlaat.

In het afgelopen jaar ben ik werkzaam geweest bij het Bron- en contact onderzoek van de GGD. Het is bijzonder om werkzaam te zijn in een werkveld dat zo urgent en actueel is. Als coach begeleidde ik meerdere groepen van 20 mensen om het Bron- en contact onderzoek af te nemen en om hen in het werkveld te coachen. Ik trainde hen – op inhoudelijke informatie, corona informatie en gesprekstraining.

Het trainen van mensen is zeker iets dat goed bij mij past. Het geeft mij energie om te zien waar de deelnemers aan het begin van de training staan en waar ze aan het einde van de training staan. Wat hebben ze geleerd? Het is als een steen die je in het water gooit en cirkels achterlaat, de cirkels staan symbool voor hetgeen wat je hebt geleerd.

Praten is poepen.

Dat klinkt misschien wat grof maar in Nederland zijn we niet gewend om over emoties te praten. Terwijl het juist zo’n opluchting geeft als je jouw gevoelens uitspreekt. Eigenlijk zou je dagelijks het gevoel aan het woord moeten laten.

Onlangs bezocht ik samen met een wijkverpleegkundige uit ons team in Amstelveen een client. De client vertelde mij dat hij veel trauma’s heeft meegemaakt, maar hij gelooft niet in hulp.

“Ik vertel niks hoor aan vreemde mensen”, zei hij. Ik vertelde hem dat ik maatschappelijk werker ben en dat ik dat helaas wel vaker hoor. Toen zei hij: ”Ik heb veel meegemaakt, maar ik ga je dat niet vertellen hoor, want wat ik heb meegemaakt dat…”en toen was er een begin.

Gisteren bezocht ik deze client, ik vroeg hem of zijn vrouw ook aanwezig mocht zijn bij het gesprek. Het mocht. Na afloop van het gesprek zei hij: “Jongen wat ik nou zo fijn vind aan jou is dat ik je 100 % kan vertrouwen, zelfs mijn vrouw heb ik eerder niet alles verteld”. Zijn vrouw beaamde dit. Kom je volgende week weer? Dan zorg ik dat we ook koekjes bij de koffie hebben.

Ik geef graag complimenten.

Wat voelde ik mij nuttig na het gesprek met deze client. Als mens wil ik graag het gevoel hebben dat ik een rol speel in de wereld. Van huis uit (red. ik ben opgegroeid in een vrouwenfamilie) heb ik geleerd om complimenten te geven en te ontvangen. Zoals ik de wereld nu ervaar denk ik dat we elkaar echt vaker complimenten kunnen geven

Mijn werkplezier zit’ m in…

Een fijne open werkomgeving. Dat je alles kunt vragen aan je collega’s. Inhoudelijke vragen, maar ook praktische vragen over bijvoorbeeld een computersysteem. Psychosociale veiligheid wordt dat ook wel genoemd. Ik vind het ook mooi als cliënten stappen voor zichzelf zetten, het is fijn om daar aan bij te dragen. Als we zorg kunnen geven aan alle mensen in deze regio die dat nodig hebben, dan denk ik dat we heel goed bezig zijn!

Thomas werkt bij MOB in Amsterdam-Amstelland. Namens MOB werkt hij ook als ambassadeur van Welzijn op Recept. Welzijn op recept bevordert de doorverwijzing van arts naar psychologen en of sociale zorgverleners. Thomas is van mening dat een passend hulpmiddel voor deze doorverwijzing de 4-dimensionale klachtenlijst kan zijn. Deze klachtenlijst ondersteunt de huisarts in de doorverwijzing. Helaas wordt deze klachtenlijst nog niet standaard gebruikt. Wil je hier meer over weten?

https://www.participe-amstelland.nu of neem contact op met Thomas / t.veen@mob.nu

In de wijk Feyenoord in Rotterdam-Zuid is Bianca Kruijthof wijkverpleegkundige, waar zij naast wijkgerichte ook geïndiceerde zorg verleent. Na haar opleiding tot verpleegkundige heeft zij in onder andere de verpleegkunde, geestelijke gezondheidszorg en bij een huisartsenpraktijk ervaring opgedaan.  Normaal gesproken zoekt Bianca na een jaar of drie steeds weer een andere uitdaging in de gezondheidszorg, maar werkt zij al vier jaar bij MOB. 

“Tevreden zijn met hele kleine stapjes, eigenlijk moet je hele kleine doelen stellen.”

Bianca werkt met netwerkpartners samen en bekijkt hoe de wijk en de bewoners beter gemaakt kunnen worden. Zo is er tijdens de COVID een plan gemaakt, samen met Humanitas en andere partners, hoe de eenzaamheid te bestrijden in de wijk. 

‘De gezondheidszorg is zo breed en divers en ik wilde niet op één punt blijven zitten, maar zocht telkens de uitdaging op. Totdat ik als wijkverpleegkundige in de wijk aan het werk was en de bagage van al deze banen bij elkaar kwam in de thuiszorg.’ https://mob.nu/werken-in-de-zorg/ 

Als wijkverpleegkundige wil je er zijn voor de bewoners. Hoe kom je eigenlijk in contact met de bewoners van de wijk? 

‘Dat is heel verschillend. Meestal vanuit de bewoners zelf, maar soms ook vanuit bijvoorbeeld de wijkagent die dan aangeeft om eens bij een bepaalde bewoner te gaan kijken. Als je dan bij de mensen aanbelt bouw je langzaam een relatie op. De ene keer gaat dit sneller dan de andere keer. Vaak willen de mensen wel geholpen worden en vinden ze het heel fijn dat er iemand langskomt en hulp aanbiedt. Dit doe ik samen met onder andere de woningbouw, de wijkagent, welzijnsorganisatie Humanitas en het sociale wijkteam van Rotterdam. Dat is wijkgericht werken. Zo kun je ook echt iets betekenen voor de wijk.’  

Je geeft aan dat de mensen wel geholpen willen worden. Wat als zij dat niet willen, terwijl jij ziet dat het eigenlijk wel nodig is? 

‘Als ze het niet willen, ja dat is wel echt lastig… 

Ik denk ook dat dat de grootste uitdaging is in mijn werk. Tevreden zijn met hele kleine stapjes, eigenlijk moet je hele kleine doelen stellen. Wij kunnen wel zoveel willen veranderen, maar mensen willen dat soms helemaal niet. Dan moet je al gewoon heel bij zijn met iets heel kleins. En dat heb ik écht wel geleerd in de loop der jaren.  

Bijvoorbeeld bij een zorgmijder, die totaal geen zorg wil. Als je daar al iets kleins behaalt, dat je bijvoorbeeld alleen binnen mag komen of een kopje koffie drinken om te praten. Dat is al een heel positief punt en met kleine stapjes probeer je dan het volgende doel te bereiken. Dat zijn de grote uitdagingen waar je het uiteindelijk ook voor doet.’ 

Het woord uitdaging komt bij jou regelmatig terug. Wat zorgt ervoor dat jij je werk uitdagend houdt? 

‘Ik wil heel graag die uitdaging hebben in mijn werk, dat maakt mij leergierig en ik wil altijd zoveel meer zien en meer leren. Dat is ook de reden dat ik nog steeds opleidingen volg. Ik heb de verpleegkundige opleiding afgerond in 2000, daarna heb ik in 2016 Wijkverpleegkundige HBO post-bachelor behaald. Op dit moment ben ik bezig met het laatste jaar HBO-V. In de zorg verandert veel en ook de manier van zorg geven wordt voortdurend bekeken. Het mooie bij MOB is dat ik veel bezig ben met innovatie. En bij MOB krijg ik die gelegenheid ook! In mijn huidige opleiding is innovatie heel belangrijk. Ik krijg de gelegenheid dit verder te onderzoeken en op te zetten binnen de wijk. Zo kunnen we de specifieke zorg in Rotterdam-Zuid nog beter ondersteunen. 

Een voorbeeld is het Medido project*, toch wel een beetje ook mijn kindje. Een systeem dat ondertussen weer is verbeterd en aangepast.  Innovaties blijven telkens doorontwikkelen.'(https://medido.com 

*Het Medido apparaat geeft op een aangegeven tijd een signaal af zodat de cliënt weet welk medicijn er op dat moment ingenomen dient te worden. 

Wat heb je in het afgelopen jaar met COVID, geleerd over jezelf? 

‘Wat ik mooi vond om te zien, niet alleen bij mezelf, maar bij vele collega’s is dat je vindingrijk wordt. Zo werd er al snel in het begin van COVID, samen met de partners, om de tafel gezeten om plannen te maken en ideeën uit te werken. Zo werd voor de wijk de belmaatjes opgezet. Dit is een ploeg die eenzame ouderen hier in de wijk even bellen. De boodschappenmaatjes is er voor mensen die COVID hebben en waar boodschappen voor gehaald worden, zodat zij niet zonder kwamen te zitten. Via een hulplijn, die gebeld kon worden, konden we elkaar extra helpen. Dit wordt dan in de wijk bekend gemaakt via social media, maar er werd ook samen met bijvoorbeeld. Humanitas geflyerd langs de deuren. De samenwerking met diverse zorgorganisaties is hierbij enorm belangrijk. Als je die niet hebt kun je het vergeten. Je bent afhankelijk van anderen. Alleen kun je het niet doen. Ik zie de zorg ook niet als een losse of concurrende onderneming, maar als een samenwerkingsverband. Echt als een groep collega’s. Met allemaal maar één doel: hoe kunnen we de bewoner beter maken in de wijk en wie hebben we daarvoor nodig? Hier op Zuid is dat echt zo en dat proberen we ook met elkaar te doen. Het is echt samen staan we sterk. ‘ 

Reyhan Cephe: “Het is een multidisciplinair vak en daar mag veel meer respect en waardering naar toe wat mij betreft”

De enorme inzet en bevlogenheid waarmee verpleegkundigen en verzorgenden hun werk uitoefenen is bewonderenswaardig, zeker in deze tijd. Zij verdienen hiervoor veel waardering, want waar zouden we zijn zonder onze verpleegkundigen? Een lief gebaar en een vriendelijke lach: dat zijn kleine bedankjes die ze elke dag ontvangen van patiënt en cliënt. Het is nodig om meer aandacht en waardering te besteden aan verpleegkundige vakmensen. De Dag van de Verpleging op 12 mei een mooi gelegenheid om hen eens flink in het zonnetje te zetten.

Het is een multidisciplinair vak en daar mag veel meer respect en waardering naar toe wat mij betreft. Verpleegkundigen en verzorgenden zijn dag en nacht met volle inzet aan het werk om hulpbehoevenden te verzorgen en anderen beter te maken. Elke verpleegkundige/verzorger loopt tijdens zijn of haar dienst tegen uitdagingen aan, die hij of zij met expertise en glans weet op te lossen; het verzorgen van meerdere patiënten, verdeeld over verschillende kamers en met ieder hun eigen medicatie en verpleegbehoeften; chapeau! En dan zorgen verpleegkundigen ook nog eens voor een persoonlijke benadering, geven ze hun patiënten en cliënten welgemeende aandacht én zijn ze de volledige dienst alert. Tijdens één dienst kan een verpleegkundige te maken hebben met hoge pieken van geluk en diepe dalen van verdriet. Hierbij wordt direct een beroep gedaan op zowel het empathisch vermogen als de emotionele stabiliteit van de verpleegkundige. Al deze verantwoordelijkheden die een verpleegkundige draagt: het is allemaal alleen mogelijk met heel veel toewijding, vakkennis en fysiek uithoudingsvermogen. 

Wat hebben de zorgmedewerkers van MOB veel aan overuren gedraaid en veel meegemaakt . Je ziek voelen maar je verantwoordelijkheid nemen om toch maar door te gaan. Hoe langer deze coronaperiode duurt, hoe bewuster ik me hier van ben. Ik neem de coronamaatregelen in acht, om de besmettingen niet toe te laten nemen. Ik probeer vanuit mijn eigen rol hier en daar te dempen, wat natuurlijk een druppel op een gloeiende plaat is. Het heeft mij nog meer doen beseffen wat een roofbouw deze periode op de zorgmedewerkers heeft gehad.  

Wat mij betreft zouden werkgevers, patiënten en cliënten het gehele jaar door zich moeten uitspreken hoe waardevol de zorgprofessionals zijn en niet enkel op de dag van de Zorg. Daarom is het goed dat de Dag van de Verpleging op 12 mei bestaat, een dag waarop het goed is om extra stil te staan van de enorme inzet die in deze beroepstak wordt gegeven.

RvC lijkt misschien op afstand te staan maar niets is minder waar. Wij als RvC horen en zien wat er speelt en spreken onze enorme waardering uit aan de medewerkers van MOB. Trots op de medewerkers van MOB/Internos!

Reyhan Cephe is al drie jaar lid van de Raad van Commissarissen bij MOB. Naast deze functie werkt zij als manager/plv. afdelingshoofd bij het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid waar zij zich voornamelijk bezighoudt met arbeidsmarktbeleid. Reyhan Cephe is graag maatschappelijk betrokken en levert met volle overtuiging, daar waar mogelijk, op verschillende fronten een bijdrage in de maatschappij.

We moeten het met elkaar mooier maken. Elke dag sta ik op met de gedachte; ook vandaag ga ik de wereld weer een stukje verbeteren.

Ik ben Miranda, zorgcoördinator bij Internos voor de wijk Sterrenburg in Dordrecht en samen met collega Nans ook voor het VP team. Wat ik belangrijk vind in de thuiszorg is dat we te gast zijn bij de cliënten, er zijn om de zelfredzaamheid van de cliënt te bevorderen/stimuleren en zo ervoor zorgen dat cliënten zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen met hulp van de thuiszorg.

Als ik een route heb start ik om 7 uur tot einde route in de wijk, daarna ga ik naar kantoor. Op kantoor start ik met het verwerken van de e-mails, de berichten op het medewerkersportaal, handel ik de telefoontjes af en heb ik contact met diverse huisartsen over cliënten in Cboards. Ik verzorg de planning van de cliënten en de roosters van de collega’s en verwerk ik wijzigingen in zorg, bijvoorbeeld als een cliënt wondzorg nodig heeft of een andere uitbreiding of vermindering van zorg. Nieuwe cliënten worden vanuit de huisartsen, casemanagers en ziekenhuizen aangemeld via point , zorgdomein en keten verkeer. Als coördinator kijk je wat de zorgvraag is en of er plek is in de routes om deze zorg te geven. Betreft het het verzorgen van een wond, dan heb ik eerst contact met het wondteam en daarna met de wijkverpleegkundige. Ik begeleid leerlingen in de wijk, we gaan dan samen en route lopen waarbij de leerling zijn of haar vaardigheden kan ontwikkelen en opdrachten kan maken.

Iedere week is er een zorgcoördinatoren overleg. Sinds corona gebeurt dit via teams, hierbij is onze directeur Jacco aanwezig, HRM, ICT en verder iedereen die iets wil bespreken. Daarnaast is er iedere dag een kort overleg via teams met de zorgcoördinatoren om ad hoc zaken te bespreken en te horen hoe het gaat met iedereen. 

Naast deze werkzaamheden ben ik de contactpersoon voor ZOZS en Elanza, de uitzendbureaus waar Internos mee samenwerkt. Ook neem ik deel aan de werkgroep palliatieve zorg en dementie van de keten Waardeland.

Kort samengevat, een veelzijdige functie met afwisseling waarin je stressbestendig moet zijn en snel moet kunnen schakelen, zo blijf ik uitdaging in mijn werk houden.